Οι γευσιγνώστες και οι εραστές του οίνου έχουν αναπτύξει έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας με επιθετικούς χαρακτηρισμούς, προσπαθώντας να περιγράψουν το χαρακτήρα ή τα χαρακτηριστικά των κρασιών.
Οι γευσιγνώστες και οι εραστές του οίνου έχουν αναπτύξει έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας με επιθετικούς χαρακτηρισμούς, προσπαθώντας να περιγράψουν το χαρακτήρα ή τα χαρακτηριστικά των κρασιών. Υπάρχουν αρκετοί χαρακτηρισμοί για το κρασί. Τίποτε όμως δεν εμποδίζει κάποιον να αποδώσει
με δικούς του χαρακτηρισμούς το κρασί που δοκιμάζει.
Άγουρο: Κρασί νέο με μεγάλη οξύτητα, αγίνωτο.
Άδειο: Κρασί λεπτό, νερουλό.
Ακατέργαστο: Κρασί με υψηλή οξύτητα.
Άνοστο: Κρασί χωρίς προσωπικότητα.
Απαλό: Κρασί με χαμηλή οξύτητα και λίγες τανίνες.
Αρμονικό: Κρασί με ισορροπημένα όλα τα χαρακτηριστικά του. Έχει τέλεια αρμονία αρώματος , γεύσης κ.λ.π
Βαθύ: Κρασί με πολυπλοκότητα αρώματος και γεύσης.
Βαρύ: Κρασί με μεγάλη περιεκτικότητα αλκοόλης και χαμηλή οξύτητα.
Βελούδινο: Κρασί με απαλή υφή στη γεύση.
Βραχύ: Κρασί με πλούσιο άρωμα αλλά χωρίς διάρκεια.
Γεμάτο: Κρασί με πλούσιο άρωμα.
Γενναιόδωρο: Το υψηλόβαθμο κρασί που διατηρεί την ισορροπία του.
Γερασμένο: Το κρασί που πέρασε το όριο της παλαίωσης και έχασε τα περισσότερα χαρακτηριστικά του.
Γινωμένο: Το κρασί που έφτασε στην πλήρη ωριμότητα.
Δροσερό: Κρασί νέο, ισορροπημένο με ελαφρά οξύτητα.
Ελαφρύ: Κρασί με χαμηλή αλκοόλη και μικρό σώμα.
Επιγευστικό: Το κρασί που αφήνει έντονη γεύση και μετά την κατάποσή του.
Επιθετικό: Το κρασί με σχετικά υψηλή οξύτητα.
Επίπεδο: Το κρασί χωρίς οξύτητα.
Ζωηρό: Το κρασί με υψηλή οξύτητα και άφθονο διοξείδιο του άνθρακα.
Ζωντανό: Κρασί που ξεχειλίζει από αρώματα φρούτων και η γεύση του έχει κάτι σπινθηροβόλο.
Θηλυκό ή στρογγυλό: Κρασί με σώμα και βελούδινη γεύση. Κανένα χαρακτηριστικό δεν υπερέχει σε βάρος του άλλου.
Ισορροπημένο: Το κρασί με την τέλεια αναλογία αλκοόλης και οξέων. Τα χαρακτηριστικά του βρίσκονται σε πλήρη αρμονία.
Ισχνό: Κρασί χωρίς «σώμα».
Καθαρό: Κρασί χωρίς περίεργες ή άσχημες μυρωδιές.
Κλειστό: Κρασί που δεν έχει ακόμη κλείσει τον κύκλο της παλαίωσής του.
Κοινό: Κρασί που του λείπει η ευγένεια και η φινέτσα, χαμηλής ποιότητας.
Λιπαρό: Κρασί με πλούσια υφή που γεμίζει το στόμα χωρίς να είναι επιθετικό.
Μακρύ: Κρασί με μεγάλη επίγευση.
Μαλακό: Το κρασί που είναι ελάχιστα στυφό.
Μεταλλικό: Λευκό κρασί με υψηλή οξύτητα και φτωχό άρωμα.
Νέο: Το φρέσκο κρασί που χαρακτηρίζεται από υψηλή οξύτητα.
Νευρικό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η οξύτητα χωρίς να είναι υπερβολική.
Ξηρό: Κρασί χωρίς αζύμωτα σάκχαρα.
Ξυλώδες: Το κρασί που έχει τη γεύση του ξύλου.
Οξειδωμένο: Κρασί που έχει παραμείνει σε επαφή με τον αέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οξικό: Το αλλοιωμένο κρασί που θυμίζει τη γεύση και την οσμή ξυδιού.
Ουδέτερο: Το κρασί που δεν προκαλεί καμία εντύπωση.
Παχύ: Είναι το κρασί που η γλυκύτητα του συμπληρώνεται από πλούσια γεύση.
Πικάντικο: Κρασί με σύνθετο άρωμα μπαχαρικών.
Πικρό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η πικρή γεύση των ταννίνων.
Πλαδαρό: Το κρασί με απροσδιόριστα χαρακτηριστικά.
Πράσινο: Ανώριμο, αγίνωτο λευκό κρασί.
Πρώιμο: Το νέο κρασί που μπορεί να καταναλωθεί άμεσα.
Ρωμαλέο: Κρασί με δεμένα συστατικά και έντονο χαρακτήρα.
Σκληρό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η στυφίλα των ταννινών και τα οξέα.
Στρογγυλό: Κρασί ισορροπημένο με αρμονικά χαρακτηριστικά.
Στυφό: Κρασί πλούσιο σε ταννίνες που ακόμη δεν έχει ωριμάσει.
Σφιχτό:Το κρασί με αυστηρά προσδιορισμένα χαρακτηριστικά.
Σωματώδες: Το κρασί που αφήνει στο στόμα πλούσιες γευστικές εντυπώσεις.
Ταννικό: Κρασί πλούσιο σε ταννίνες και αρκετά στυφό.
Τραχύ: Κρασί με έντονη στυφή γεύση που προκαλεί σκλήρυνση του στόματος.
Τρυφερό: Κρασί νέο, αρμονικό με απαλές γευστικές εντυπώσεις.
Φελλώδες: Το κρασί που έχει την οσμή φελλού.
Φρέσκο: Κρασί με οξύτητα και μικρή ηλικία.
Φρουτώδες: Τα νέα κρασιά με άρωμα φρούτων.
Χορτώδες: Το κρασί με τη μυρωδιά φρεσκοκομμένου χόρτου.
Ώριμο: Το κρασί που έφτασε στο ανώτερο σημείο γευστική τελειότητας.
elais.gr
με δικούς του χαρακτηρισμούς το κρασί που δοκιμάζει.
Άγουρο: Κρασί νέο με μεγάλη οξύτητα, αγίνωτο.
Άδειο: Κρασί λεπτό, νερουλό.
Ακατέργαστο: Κρασί με υψηλή οξύτητα.
Άνοστο: Κρασί χωρίς προσωπικότητα.
Απαλό: Κρασί με χαμηλή οξύτητα και λίγες τανίνες.
Αρμονικό: Κρασί με ισορροπημένα όλα τα χαρακτηριστικά του. Έχει τέλεια αρμονία αρώματος , γεύσης κ.λ.π
Βαθύ: Κρασί με πολυπλοκότητα αρώματος και γεύσης.
Βαρύ: Κρασί με μεγάλη περιεκτικότητα αλκοόλης και χαμηλή οξύτητα.
Βελούδινο: Κρασί με απαλή υφή στη γεύση.
Βραχύ: Κρασί με πλούσιο άρωμα αλλά χωρίς διάρκεια.
Γεμάτο: Κρασί με πλούσιο άρωμα.
Γενναιόδωρο: Το υψηλόβαθμο κρασί που διατηρεί την ισορροπία του.
Γερασμένο: Το κρασί που πέρασε το όριο της παλαίωσης και έχασε τα περισσότερα χαρακτηριστικά του.
Γινωμένο: Το κρασί που έφτασε στην πλήρη ωριμότητα.
Δροσερό: Κρασί νέο, ισορροπημένο με ελαφρά οξύτητα.
Ελαφρύ: Κρασί με χαμηλή αλκοόλη και μικρό σώμα.
Επιγευστικό: Το κρασί που αφήνει έντονη γεύση και μετά την κατάποσή του.
Επιθετικό: Το κρασί με σχετικά υψηλή οξύτητα.
Επίπεδο: Το κρασί χωρίς οξύτητα.
Ζωηρό: Το κρασί με υψηλή οξύτητα και άφθονο διοξείδιο του άνθρακα.
Ζωντανό: Κρασί που ξεχειλίζει από αρώματα φρούτων και η γεύση του έχει κάτι σπινθηροβόλο.
Θηλυκό ή στρογγυλό: Κρασί με σώμα και βελούδινη γεύση. Κανένα χαρακτηριστικό δεν υπερέχει σε βάρος του άλλου.
Ισορροπημένο: Το κρασί με την τέλεια αναλογία αλκοόλης και οξέων. Τα χαρακτηριστικά του βρίσκονται σε πλήρη αρμονία.
Ισχνό: Κρασί χωρίς «σώμα».
Καθαρό: Κρασί χωρίς περίεργες ή άσχημες μυρωδιές.
Κλειστό: Κρασί που δεν έχει ακόμη κλείσει τον κύκλο της παλαίωσής του.
Κοινό: Κρασί που του λείπει η ευγένεια και η φινέτσα, χαμηλής ποιότητας.
Λιπαρό: Κρασί με πλούσια υφή που γεμίζει το στόμα χωρίς να είναι επιθετικό.
Μακρύ: Κρασί με μεγάλη επίγευση.
Μαλακό: Το κρασί που είναι ελάχιστα στυφό.
Μεταλλικό: Λευκό κρασί με υψηλή οξύτητα και φτωχό άρωμα.
Νέο: Το φρέσκο κρασί που χαρακτηρίζεται από υψηλή οξύτητα.
Νευρικό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η οξύτητα χωρίς να είναι υπερβολική.
Ξηρό: Κρασί χωρίς αζύμωτα σάκχαρα.
Ξυλώδες: Το κρασί που έχει τη γεύση του ξύλου.
Οξειδωμένο: Κρασί που έχει παραμείνει σε επαφή με τον αέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οξικό: Το αλλοιωμένο κρασί που θυμίζει τη γεύση και την οσμή ξυδιού.
Ουδέτερο: Το κρασί που δεν προκαλεί καμία εντύπωση.
Παχύ: Είναι το κρασί που η γλυκύτητα του συμπληρώνεται από πλούσια γεύση.
Πικάντικο: Κρασί με σύνθετο άρωμα μπαχαρικών.
Πικρό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η πικρή γεύση των ταννίνων.
Πλαδαρό: Το κρασί με απροσδιόριστα χαρακτηριστικά.
Πράσινο: Ανώριμο, αγίνωτο λευκό κρασί.
Πρώιμο: Το νέο κρασί που μπορεί να καταναλωθεί άμεσα.
Ρωμαλέο: Κρασί με δεμένα συστατικά και έντονο χαρακτήρα.
Σκληρό: Το κρασί στο οποίο επικρατεί η στυφίλα των ταννινών και τα οξέα.
Στρογγυλό: Κρασί ισορροπημένο με αρμονικά χαρακτηριστικά.
Στυφό: Κρασί πλούσιο σε ταννίνες που ακόμη δεν έχει ωριμάσει.
Σφιχτό:Το κρασί με αυστηρά προσδιορισμένα χαρακτηριστικά.
Σωματώδες: Το κρασί που αφήνει στο στόμα πλούσιες γευστικές εντυπώσεις.
Ταννικό: Κρασί πλούσιο σε ταννίνες και αρκετά στυφό.
Τραχύ: Κρασί με έντονη στυφή γεύση που προκαλεί σκλήρυνση του στόματος.
Τρυφερό: Κρασί νέο, αρμονικό με απαλές γευστικές εντυπώσεις.
Φελλώδες: Το κρασί που έχει την οσμή φελλού.
Φρέσκο: Κρασί με οξύτητα και μικρή ηλικία.
Φρουτώδες: Τα νέα κρασιά με άρωμα φρούτων.
Χορτώδες: Το κρασί με τη μυρωδιά φρεσκοκομμένου χόρτου.
Ώριμο: Το κρασί που έφτασε στο ανώτερο σημείο γευστική τελειότητας.
elais.gr
