Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (ΣΧΚ) Μιά σοβαρή αρρώστεια της εποχής



Νιώθετε έντονη κούραση, εξάντληση, πονοκεφάλους, διαταραχές ύπνου; Πολύ πιθανό να έχετε Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (ΣΧΚ)


Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι μια μακροχρόνια εξουθενωτική πάθηση, που κάνει τον άνθρωπο να νιώθει σωματική και νοητική εξάντληση, έλλειψη συγκέντρωσης, απώλεια μνήμης, ανήσυχο ύπνο, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις κ.ά.

Είναι επίσης γνωστή ως μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα και εκτιμάται ότι πλήττει περίπου 17 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μαστίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους τα τελευταία χρόνια.

Το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι ένα ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο της σύγχρονης εποχής και μαστίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Υπολογίζεται ότι περίπου σε κάθε 1.000 άτομα αντιστοιχούν 2 τα οποία εμφανίζουν χαρακτηριστικά του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.
Προσβάλλει και τα δύο φύλα με προτίμηση στις γυναίκες, κυρίως της ηλικιακής ομάδας των 40-60 ετών. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας το ποσοστό των ατόμων με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης εκτιμάται στο 3-20% των προσερχόμενων ασθενών. Στο γενικό πληθυσμό η επίπτωση του συνδρόμου εκτιμάται στο 0,2-2,54%, ανάλογα με τη σύσταση των μελετηθεισών πληθυσμιακών ομάδων και τη μεθοδολογία της έρευνας. Το σύνδρομο σχετίστηκε με ψυχιατρικές εκδηλώσεις, όπως άγχος, δυσθυμία ή κατάθλιψη, με το σύνδρομο ινομυαλγίας καθώς και το σύνδρομο χαλαρών αρθρώσεων

Προκειμένου να τεθεί η διάγνωση του ΣΧΚ, πρέπει να ικανοποιούνται δύο κριτήρια:

1. εάν έχετε συνεχή κούραση για έξι μήνες ή περισσότερο και όλα τα άλλα γνωστά αίτια που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την κούραση έχουν αποκλειστεί, ή

2. εάν έχετε ταυτόχρονα τέσσερα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

•σημαντικά προβλήματα με τη βραχυπρόθεσμο  μνήμη ή συγκέντρωση, κατάθλιψη,
•πόνο στον αυχένα,
•ευερέθιστους λεμφαδένες,
•μυαλγίες,
•πόνο σε διάφορες αρθρώσεις  χωρίς διόγκωση ή ερυθρότητα,
•πονοκέφαλο που να διαφέρει σε τύπο ή δριμύτητα από τους προηγούμενους πονοκέφαλους,
•αίσθημα  κόπωσης ακόμα και μετά από τον ύπνο  και εξάντληση  που διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες αφότου ασκηθείτε ή εργαστείτε.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποτελεί μια περιπλοκή νόσο, η οποία σχετίζεται τόσο με οργανικούς, όσο και ψυχολογικούς παράγοντες. Θεωρείται περίπλοκη διαταραχή κυρίως γιατί τα αίτια που την προκαλούν παραμένουν ακόμη ασαφή.

Οι πιο απλές αιτιολογίες είναι χρόνια οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα, υπερβολική εργασία κυρίως όταν αυτή δεν μας αρέσει, κακή διατροφή, έλλειψη σωματικής άσκησης, διαταραχές ύπνου, κατάχρηση αλκοόλ ή εξαρτησιογόνων ουσιών, κάπνισμα, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας ή διαβίωσης, έντονο stress.?Πιθανοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πάθησης θεωρούνται επίσης και αυτοί που σχετίζονται με τους ενδοκρινείς αδένες, αλλά και με το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως η υπόφυση και τα επινεφρίδια. Συσχετίζεται μάλιστα με ελαττωμένα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα. Εντούτοις, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να τεκμηριώνουν αιτιολογική συσχέτιση.


?Έρευνες έδειξαν επίσης ότι για το ένα τρίτο των περιστατικών ευθύνεται κάποια νόσος σε εξέλιξη (γρίπη, ίωση, διαβήτης, ηπατίτιδα, καρκίνος). Οι αλλεργίες, ο διαβήτης, οι μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος, το έλκος, οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα, καθώς επίσης και ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντισταμινικά και οι βήτα αναστολείς μπορούν να προκαλέσουν κούραση και εξάντληση. Επίσης ένας ιός που συνδέεται με τον καρκίνο του προστάτη φαίνεται να παίζει επίσης ρόλο στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης,

Συνήθως προτείνονται τα εξής:
•         Αλλαγές τρόπου ζωής: μείωση της έντασης  τωνδραστηριοτήτων και του ψυχολογικού στρες
•         Σταδιακή έναρξη ασκήσεων- το πρόγραμμα των οποίων τηρείται σχολαστικά
•         Θεραπεία του πόνου: με τη χρήση αναλγητικών, όπως η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών
•         Θεραπεία αλλεργικών συμπτωμάτων: με αντισταμινικά και αποσυμφορητικά.


Ψυχοθεραπεία καθότι έχουν αναφερθεί ευνοϊκά αποτελέσματα στη βελτίωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σε μια σειρά μελετών εφαρμογής προγράμματος γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας.

Πρόληψη

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποτελεί μια πολύπλοκη νόσο, που χρήζει ειδικής αντιμετώπισης και προσοχής. Όπως και σε κάθε άλλη νόσο η πρόληψη είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς μπορεί να είναι ο σημαντικότερος τρόπος αντιμετώπισης της νόσου.?Το πρώτο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος προκειμένου να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου, είναι να δημιουργήσει ένα λειτουργικό προγραμματισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων του. Οι ατελείωτες ώρες στη δουλειά δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος της υγείας, μπορούν όμως να γίνουν πιο δημιουργικές και αποδοτικές ακολουθώντας ένα πρόγραμμα διαχείρισης χρόνου (time management).?Ένα δεύτερο και πολύ σημαντικό βήμα είναι ο καθορισμός των προτεραιοτήτων. Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι δύσκολο, ιδίως αν η υφή της δουλειάς εξαρτάται από τη συνεργασία μιας ομάδας ατόμων, ωστόσο δεν είναι ανέφικτο. Το ομαδικό πνεύμα καθώς και η συναδελφικότητα μπορούν να αποβούν ιδιαίτερα αποτελεσματικές αρετές για όλα τα μέλη της ομάδας.?Ο τρίτος παράγοντας είναι η φροντίδα για τη διασφάλιση της σωματικής ακεραιότητας. Οι άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με πλήθος δραστηριοτήτων τείνουν πολύ συχνά να παραμελούν τη σωματική αρτιμέλειά τους. Οι ασκήσεις στο γραφείο είναι μια πολύ καλή λύση για τη διατήρηση της πνευματικής διαύγειας και τη μείωση των πιθανοτήτων εκδήλωσης μιας παράλληλης οργανικής νόσου.Η σωματική άσκηση καταπολεμά τη χρόνια κόπωση.
Ενας συνδυασμός σταδιακής φυσικής άσκησης και κάποιας μορφής θεραπείας, όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική, ώστε να ξεπεραστούν τα νοητικά “μπλοκαρίσματα”.


Τέλος, η μεγαλύτερη σημασία θα πρέπει να προσδίδεται στην διατήρηση της καλής  ψυχικής υγείας. Χαρακτηριστικά προσωπικότητας όπως τελειομανία, το να θέτει κάποιος ανέφικτους στόχους, να αγχώνεται με το παραμικρό, κτλ είναι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου. Το να θέτει κάποιος στόχους και να προσπαθεί να τους επιτύχει αποτελεί σαφώς το νόημα της ζωής, όπως και να προσπαθεί να είναι υπεύθυνος και παραγωγικός σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας του χωρίς όμως αυτό να γίνεται εις βάρος της ψυχικής ισορροπίας του. Όταν κάποιος αντιληφθεί ότι κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του «μπλοκάρουν» την λειτουργικότητά του καλό θα ήταν να επισκεφθεί έναν ψυχολόγο ώστε να προλάβει να τα διορθώσει πριν να είναι αργά.?Για όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία η επαφή των ατόμων με άλλες δραστηριότητες. Μια εκδρομή στη θάλασσα ή το βουνό, μια επίσκεψη σε φίλους, μια βόλτα στο πάρκο ή ένα ταξίδι είναι ενέργειες που οι περισσότεροι από τους ανθρώπους θεωρούν πολυτέλεια. Ωστόσο, αποτελούν πηγή ζωής και σίγουρα βοηθούν τόσο την προσωπική, όσο και την επαγγελματική και οικογενειακή ευτυχία.
 http://www.enallaxnews.gr
Δειτε μπορει να σας ενδιαφερουν

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites